Weißsagung aus der Bibel für Silke und Kurt

Wemma gscheit isch, bleibt ma ledig
so steht's scho en dr Pauluspredigt.
Zwische' zwanzg ond dreißge aber
sticht dia jonge Leit dr Haber
ond se weand mit eller Gwalt
- da ke'tscht 'ne grad da Kopf na reißa -
en den saura Apfel beißa,
so isch's; se heiret halt.

Hoachzich, Hoachzich, descht a Fescht,
so an Dag kommt it glei meh!
Glaub m'rs, vo' dr ganza Eh
isch dr A'fang s bescht!
0 wa hend se fier a Kirbe
mit em Schleier, mit em Kranz!

,,Nohmol Haohzich - liaber stirbe!''
Währle, d Braut verbibbret ganz.

Uf em Standesamt goht's schnell.
Ear said: Jo, ear däd se nemma.
Sie said glei: Ha jo, se wöll!
Dadruf geit's dr Schultes zemma:
,,Wenn r enand weand,
noh gent enand d' Händ.
Im Namen des Gesetzes,
Jetzt gilt es!
Nix fier oguat, i gratlier!''
Fertig, ab ond naus zur Dier.
En dr Kirch goht's nandernoch,
d' Brautleit saget nohmol: ja.
Dr Pfarrer loht en Spruch als na':
,,so jetzt send'r Weib ond Ma'.
Leabet et em Ohverstand und
send z'frieda mitenand.
Descht koa Konst em erschte Monat,
do isch d' Liabe no a Gwohnet,
da isch's Mögetse no groß,
aber freile
noch ma Weile
gobt dr Weartich wieder los.

Jeder Ma hot seine Mucke,
jedes Weib bot ihre Däg
ond ma muaß a manches schlucke,
's goht et älls da grade Weg.
Dent uich's Leabe net versaure
denket dra: dia Eh muaß daura,
ond des Gschempf ond des Gebruddel
wege jedem Katzedreck
des bot grad so wenig Zweck.
Kuaz: ma braucht a grause Kuttel
ond a Haut wia 'n Elefant,
wemma gschirra will mitnand.

So, ond jetzt en Gottes Nama
kennet r gefeschte
Amen.